5 listopada 2020 | STRYJEŃSKA. Let’s dance, Zofia | GODZINA 19:30
Cena biletu 60 zł, w przedsprzedaży do 26 października w cenie 50 zł.
„STRYJEŃSKA. Let’s dance, Zofia!” to monodram w wykonaniu Doroty Landowskiej, w którym Zofia Stryjeńska opowiada o swoim życiu. Koproducentami spektaklu są Stowarzyszenie Artystów Bliski Wschód, Centrum Spotkania Kultur oraz Teatr Muzyczny w Lublinie.
Spektakl tworzony przez zespół międzynarodowych artystów jest podróżą teatralną, dokumentalno – filmową oraz muzyczną. Zdjęcia zostały nakręcone w tym roku w miejscach, z którymi związana była Stryjeńska – w Monachium, Paryżu i Genewie.
Historia Zofii Stryjeńskiej to opowieść o jej miłości do męża, Karola Stryjeńskiego, o marzeniu by budować rodzinne gniazdo, ale także jednoczesnej potrzebie samotności, w której spełniałaby się jako malarka. Zofia, walcząc o miłość do człowieka i miłość do sztuki, wpada w swoisty obłęd, szaleństwo, z powodu którego mąż dwukrotnie i „dla jej dobra” umieszcza ją w szpitalu psychiatrycznym. Może to jednak jego sposób na wolność od szalonej miłości, dla której Zofia biega za Karolem po Zakopanem, a nawet goni go z rewolwerem po Paryżu?
Tylko jak pogodzić te wszystkie miłości w jednym życiu? Ich dzieci Zofia oddaje na wychowanie Żańci brzyduli, czyli swojej bratowej. Pracuje także jak w obłędzie: nie je, nie myje się. Wystawia obrazy w Polsce i na świecie, wykonuje ilustracje do książek – do „Trenów” Kochanowskiego, „Sielanek” Szymonowica, „Monachomachii” Krasickiego, wierszy Przerwy-Tetmajera, tworzy scenografie i projekty kostiumów do baletu Szymanowskiego „Harnasie”, maluje polichromie, tworzy wnętrza statków „Piłsudski” i „Batory”. Dobre czasy mijają jednak szybko. Zofia tuła się po hotelach i wynajmowanych pracowniach, żyje jak kloszard, pożycza pieniądze, zastawia obrazy i garderobę, chronicznie bieduje. Wybucha wojna. Zofia trzyma się Polski, choć ma szwajcarski paszport. Próbę wyjazdu podejmuje dopiero wówczas, gdy do Krakowa wkraczają Rosjanie.
I tak Polska, ta, która tak bardzo była w jej sercu, zapomina o niej na długie lata, a reanimuje ją dopiero w 2008 roku, kiedy w Krakowie zostanie zorganizowana pierwsza po wojnie wystawa jej dzieł.
Wykonawcy:
Kreacja aktorska: Dorota Landowska
Reżyseria: Joanna Lewicka
Kostium i scenografia: Elbruzda (Marta Góźdź)
Muzyka: Christoph Coburger
Wideo: Anna Duda
Dźwięk: Lech Pukos
Światło: Damian Bakalarz
Asystent reżysera: Paulina Prokopiuk
Scenariusz: Anna Duda, Dorota Landowska, Joanna Lewicka (Na podstawie dramatu Anny Dudy “ Let’s dance, Zofia!”)
Plakat: Michal Jadczak
Produkcja: Barbara Wybacz, Lukasz Wojtowicz
Wykonanie muzyki: zespół Teatru Muzycznego w Lublinie oraz doangażowani:
Dariusz Domański – trąbka
Marcin Domański – klarnet
Ilona Drozd – marimba, wibrafon
Maksymilian Grzesiak – skrzypce
Karolina Hordyjewicz – pianino
Tomasz Jusiak – gitara
Krzysztof Redas – perkusja
Mariusz Rybski – kontrabas
Wojciech Sochacki – puzon
Karol Wróblewski – kotły
Emil Tarnowski – akordeon
Jarosław Wrona – akordeon
NAGRODA AKTORSKA BIALORUS – BRZESC
dla DOROTY LANDOWSKIEJ
https://www.facebook.com/instytutpolski.wminsku/
Spektakl powstał w koprodukcji Stowarzyszenia Artystów „Bliski Wschód”, Centrum Spotkania Kultur w Lublinie oraz Teatru Muzycznego w Lublinie. Partnerami projektu są: PKP LSH sp. z o.o., Instytut Polski w Rzymie, Instytut Polski w Paryżu, Przedstawicielstwo RP przy Biurze Narodów Zjednoczonych w Genewie, Konsulat Generalny RP w Monachium. Spektakl dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury. Zrealizowano dzięki wsparciu finansowemu Prezydenta Miasta Lublin oraz Zarządu Województwa Lubelskiego.
